Ο Διονύσιος Καρούσος γεννήθηκε το 1903 στην Πελοπόννησο. Κατά τη διάρκεια της ζωής του έγιναν μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις, που διαμόρφωσαν την μετέπειτα μεταπολεμική Ελλάδα. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, ένας εμφύλιος και η δικτατορία δημιούργησαν ένα εκρηκτικό κλίμα τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, ο Διονύσης άφησε την ύπαιθρο και μετακόμισε στην  Αθήνα.
Συμμετείχε ενεργά στην μεσοπολεμική «Ομάδα Τέχνη» που ιδρύθηκε στην Αθήνα στα τέλη του 1929 από Έλληνες ζωγράφους και γλύπτες, για την προώθηση των σύγχρονων τάσεων στην ελληνική τέχνη. Με την ενεργό παρουσία της στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή, καθ' όλη τη δεκαετία του 1930, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ελληνική τέχνη της περιόδου, συμμετέχοντας και εκπροσωπώντας τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.
Ο Διονύσης ανήκε στη σχολή των Ναζαρινών ζωγράφων, ένα καλλιτεχνικό κίνημα που εναντιώθηκε στον νεοκλασικισμό, επιδιώκοντας την επιστροφή σε μια τέχνη που ενσάρκωνε τις πνευματικές αξίες​​ και αναζητούσε την έμπνευση από καλλιτέχνες του ύστερου Μεσαίωνα και της πρώιμης Αναγέννησης, απορρίπτοντας αυτό που οι Ναζαρινοί καλλιτέχνες θεωρούσαν επιφανειακή εκδοχή της μοντέρνας τέχνης.
Οι συνδυασμοί αυτών των δύο καλλιτεχνικών μανιφέστων, διαμόρφωσαν το προσωπικό του ύφος τόσο στην κοσμική όσο και στη θρησκευτική του τέχνη.