"Αντιμετωπίζουμε μια πολιτιστική Ρουάντα, τόσο στην υλική όσο και στην άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά σε σχέση με τη μνημειακή τέχνη. Η UNESCO καλείται όλο και περισσότερο να ανταποκριθεί σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που προκαλούνται από συγκρούσεις που οδήγησαν στην καταστροφή σημαντικών πολιτιστικών αγαθών. Αυτές οι συγκρούσεις δείχνουν την υποτίμηση της οικονομίας της εικόνας, που θεωρείται η ραχοκοκαλιά της βυζαντινής μνημειακής τέχνης. Αυτό σημαίνει, ότι η μεγαλύτερη απώλεια, δεν είναι το ίδιο το πολιτιστικό αγαθό, αλλά η απουσία της μεταμορφωτικής δύναμης ενός τέτοιου πολιτιστικού αγαθού, που αποτελεί την οικονομία του. .Και καθώς η Ευρώπη επενδύει στη μεταφορά της πολιτιστικής κληρονομιάς σε μεγάλης κλίμακας ψηφιακές βάσεις δεδομένων, φαίνεται ότι η εσωτερική μεταμορφωτική δύναμη του πολιτιστικού αγαθού, όπως στη βυζαντινή μνημειακή ζωγραφική, έχει χαθεί, με αποτέλεσμα το πολιτιστικό αγαθό να στερείται της ουσίας του.
Οι αναδυόμενες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν στην αποκάλυψη της οικονομίας της εικόνας,μόνο στην περίπτωση που είναι σε θέση να αντικατοπτρίζουν την ουσία της βυζαντινής μνημειακής τέχνης και όχι το περίβλημά της.»

                                                                                                                                                  Κατερίνα Καρούσου